„Á ferli mínum sem listmálari hefur það ætíð verið konan og hlutverk hennar í samfélaginu sem þjónar inntaki verka minna. Ég nota konuna sem efnivið í málverkin og stilli henni upp á þann hátt sem viðfangsefnin krefjast hverju sinni.“

„Það má segja að konan sem viðfangsefni í verkum mínum hafi endanlega fest í sessi eftir að ég eignaðist eldri dóttur mína. Ég varð svo meðvituð um mátt líkama míns, svo upptekin af eigin kynferði, að konurnar mínar tóku að fæðast á striganum. Þær tóku sér þar bólfestu og ég elti, fór í ferðalag með ýmiskonar konum í gegnum mistur samtímans. Þegar fram liðu stundir stýrði ég konunum mínum meira en þær mér og ég fór meðvitað að setja þær í ákveðin hlutverk en þessir ferðfélagar segja mína sögu á sinn sjálfstæða hátt.“

Anna Gunnlaugsdóttir listmálari, f.1957, býr og starfar í Reykjavík. Meðal þeirra viðfangsefna, sem Anna hefur fengist við, er myndröðin „Guð er kona?“ (1996 - 98) en þar voru konur settar í karlhlutverk Biblíunnar og á sýningunni „Andlit daganna - á dagatali“ (2002) var það myndræn dagbók í formi 365 mistróra konu andlita. Í verkinu Sólarhringur (24H, Savonlinna, Finnland, 2009) voru 24 tímar sólarhringsins ásjónur 24 kvenna og á sýningunni „Sæborgir (2009) var konan túlkuð sem skálarform áfasta öðrum veraldlegum hlutum sem einskonar steingervingar nútímans fyrir fornleifafræðinga framtíðar að rýna í og „Hamskipti“ (2012) var um þörfina fyrir að brjótast úr viðjum þeirra hlutverka sem skipuð eru af umhverfinu sem og okkur sjálfum. „Kaffiboð á Korpúlfsstöðum“ (2015) var viðburður þar sem gömlum og nýjum vinkonum Önnu, máluðum á striga, var boðið í kaffiboð á „Veggin“ í Gallerí Korpúlfsstaðir en jafnframt var haldið kaffiboð í galleríinu fyrir eldri vini hennar og nýrri. Sýningin Konur og trúarbrögð (2017) en þar var fangsefnið sá rammi sem karllæg trúarbrögð hafa sett tilvist konunnar og mótað sjálfsmynd hennar. Staða Kvenna (2018) þar sem fjallað var um sögu af árþúsunda löngu ófrelsi og bælingu frá kynslóð til kynslóðar. Verkin voru unnin með akrýl á striga og líka dúkristuþrykk með lifandi linu sem fæst með því að rista í eitthvað. Það er ákveðin samlíking við fornar hellamyndir og tilvísun í hversu langt aftur kúgunin nær og hins vegar hversu úrelt hugmyndafræði mismunun karls og konu er. Konunum er raðað saman hvor á eftir annari eins og hjörð rekin til slátrunar, þeim er stillt upp á móti hvorri annari en þær snúa líka bökum saman.

Anna stundaði nám við: MHÍ 1974-78 og 1979, málaradeild, Ecole nationale supérieure des beaux-arts í Paris, Frakklandi. Hún lærði grafíska hönnun í MHÍ árin 1981-83 og nam kennslufræði við LHÍ 2004-06. Anna hefur haldið yfir tuttugu einkasýningar og tekið þátt í fjölmörgum samsýningum hér heima og erlendis.

Sýna minna